+31 (0)35 628 47 08
Facebook
Elektrolyse, afkomstig van het Griekse “lysis” (losmaken), is de ontbinding van een chemische stof door middel van een elektrische stroom. Het wordt soms gebruikt door verkopers van waterfilters, samen met een TDS meter, om aan te tonen dat ongefilterd water onzuiver is en onveilig zou zijn voor consumptie. Op YouTube zijn verschillende video’s te vinden waarin mensen deze testen uitvoeren om te laten zien wat er in kraanwater zit. Maar is dit wel een betrouwbare manier om waterkwaliteit te meten?
De elektrolyse-test wordt vaak misbruikt door verkopers om producten te promoten die na filtratie vrijwel geen mineralen achterlaten in het water, wat leidt tot een zeer lage TDS-waarde. Dit gefilterde water wordt vergeleken met kraanwater, een test die in de VS bekend staat als de “water scam test.” Het probleem met deze vergelijking is dat mineralen zoals magnesium en calcium, die in kraanwater veel voorkomen, ook zichtbaar worden tijdens de elektrolyse.
Kraanwater bevat doorgaans tussen de 8–15 mg/l magnesium en 44–72 mg/l calcium, terwijl mineraalwater zoals Spa blauw veel minder mineralen bevat. De kleurverandering die optreedt tijdens de elektrolyse komt door de aanwezigheid van deze mineralen en is een natuurlijk verschijnsel.
Het principe achter de kleurverandering bij een elektrolyse-test is eenvoudig te begrijpen:
Het is belangrijk te weten dat neutrale (ongeladen) verbindingen, zoals suiker, alcohol, veel organische stoffen, en niet-geïoniseerde vormen van chemicaliën, medicijnen, pesticiden en andere stoffen, geen elektriciteit geleiden. Deze zullen niet zichtbaar zijn bij een elektrolyse-test of een meting met een TDS meter.
MET EEN ELEKTROLYSE TEST OF MET EEN TDS METER KUN JE GEEN VERVUILING IN WATER METEN. ER BESTAAN GEEN GOEDKOPE OF SIMPELE MOGELIJKHEDEN OM DIT TE TESTEN.DIT KAN ALLEEN DOOR EEN LABORATORIUM WORDEN GEDAAN.
